Verhalen

De start van een nieuw avontuur

“Op 10 april 1906 reisde ik op 34-jarige leeftijd vanuit Antwerpen per schip naar Amerika. Ik was toen nog ongehuwd en werkte als aardewerker. Met 180 frank op zak ging ik aan boord van de ‘SS Michigan’. De bestemming? De havenstad Saint John, in New Brunswick, Canada. Het schip meerde aan op 22 april 1906. Daar werd ik eerst geregistreerd als immigrant in de passagierslijst.

Daarna begaf ik me helemaal naar het westen van Canada, naar Davidson in de provincie British Columbia, bij mijn vriend Leon Verhasselt. Hij was er sinds een jaar werkzaam bij een pachter en verdiende $36 per dag, met kost en inwoon. Twee jaar later, in 1908, werkte ik daar zelf ook bij een pachter. Ik verdiende $30 per maand, eveneens met kost en inwoon. Na een poos verhuisde ik van Davidson naar de stad Lethbridge in Alberta, om te gaan werken bij Thomson, een andere pachter. Ik had intussen wat geld gespaard en nam 500 frank mee. Ik sprak al een beetje Engels.

Ook in 1908 keerde ik even terug naar mijn geboortestreek in Oost-Vlaanderen. Daar overtuigde ik twee kameraden – Théophile en Louis – om met mij mee terug te gaan naar Amerika. Met ons drieën vertrokken we uit Antwerpen op 3 april 1908, met opnieuw de haven van Saint John als bestemming. Een tweetal weken later kwamen we daar toe, op 17 april 1908.”

Van Canada naar de Verenigde Staten

“Ik wilde echter vanuit Canada naar de Verenigde Staten gaan. Twee jaar later was het zover. Op 10 augustus 1910 reisde ik vanuit Alberta met de trein, de Canadian Pacific Railway, naar Sweetgrass in Montana, een plaats die net over de grens met Canada in de Verenigde Staten ligt.

Op 12 januari 1915, op 43-jarige leeftijd, legde ik een verklaring af voor de lokale ambtsdrager om het Amerikaans staatsburgerschap te verkrijgen: de Declaration of Intention. Met deze eed verklaarde ik een deugdzaam burger van de Verenigde Staten te willen worden en hier permanent te zullen verblijven. Verder moest ik ook beloven voortaan geen enkel ander staatshoofd meer te zullen gehoorzamen, in het bijzonder koning Albert I van België. Tenslotte moest ik zweren geen anarchist noch polygamist te zijn.

Begin 1921 ging ik een laatste maal op bezoek bij mijn familie in Wachtebeke. Daarna lag mijn verdere toekomst definitief in Amerika. Ik bleef nog steeds reizen, ook binnen Amerika, want op 13 april 1928 huwde ik te Miami (Florida) met Clara, een weduwe die afkomstig was uit Engeland. Het zonnige klimaat van Florida kon me wel bekoren en daar verkoos ik te blijven wonen. Nog datzelfde jaar, op 13 november 1928, kreeg ik eindelijk mijn Certificate of Naturalization. Ik was bijzonder trots om me vanaf dat ogenblik een Amerikaans staatsburger te kunnen noemen. In de documenten van de volkstelling – de United States Federal Census – van 1930 voor Palm Beach County (Florida) werd mijn naam vervormd tot ‘Albert Bleywert’. Ik was toen 59 jaar en tuinier van beroep.”

Het vervolg

Albert Bleyweert overleed in Lake Worth, Palm Beach County (Florida) op 3 oktober 1932. Zijn Certificate of Death vermeldt zijn overlijdensoorzaak: acute dilatation of heart, alsook de begraafplaats: Pinecrest Cemetery, waar hij werd begraven op 4 oktober 1932. Albert was de derde in een rij van zeven kinderen. Zijn broer Cyriel (Cyrillus) Bleyweert, een landbouwer, vertrok na hem naar Canada, maar keerde naar België terug; hij overleed te Wachtebeke op 19 juni 1936.

Zoals gebruikelijk in de Verenigde Staten verscheen er een obituary (overlijdensbericht) in de plaatselijke krant. Dit was het bericht uit The Palm Beach Post van woensdagmorgen 5 oktober 1932:

Funeral services for Albert Bleywert, 62, who died suddenly at his home here on Monday afternoon, were held at the grave in Pinecrest cementery on Tuesday afternoon, with Adjudant E.F. Breazeale of the Salvation Army, officiating. Burial was in Pinecrest cemetery. Mr. Bleywert came to Lake Worth nine years ago from Canada and was a gardener. His widow, Mrs. Clara Bleywert and a son, Albert Bleywert, survive.”