
Verhalen
Lieve Van der Velden over familiegeschiedenis: “Details maken voorouders van vlees en bloed”
Familiegeschiedenis is meer dan stambomen: het is een zoektocht naar de verhalen achter de namen. Ook voor Lieve Van der Velden draait familiegeschiedenis om het tot leven wekken van mensen uit het verleden. En vooral om verbinding.
27 februari 2025
Wat maakt familiegeschiedenis voor jou zo bijzonder?
“Familiegeschiedenis gaat om connectie. Met mensen in het verleden, maar zeker ook in het hier en nu. Nu kan je bijna alles online vinden, maar vroeger moest je naar een archief voor opzoekingen. Ik ben vroeger dus in heel veel archieven geweest. Zo leer je mensen kennen. We gingen over de middag dan samen iets eten of drinken.”
Dreigt de digitalisering die connectie dan te breken?
“Dat vind ik niet. Ook via websites als MyHeritage, Ancestry en Geneanet leg je nieuwe contacten. Soms vragen mensen met dezelfde achternaam mij bijvoorbeeld om een link te leggen tussen onze stambomen.”
Je hebt een website. Wat hoop je daarmee te bereiken?
“Inderdaad. Ik ben daarmee begonnen tijdens corona. Daarop deel ik mijn onderzoeksresultaten in de vorm van familieverhalen. Het is een manier om contacten te leggen met anderen. Want ik krijg vaak reacties op mijn verhalen.”
Je noemt genealogie een verslaving. Hoe bedoel je dat?
“De grote lijnen van mijn familiegeschiedenis heb ik ondertussen in kaart gebracht. Maar ik ben nog helemaal niet klaar. Ik wil nog dieper graven. Nu ben ik dus begonnen aan de details. Want die details maken mijn voorouders van vlees en bloed.”
Kan je een voorbeeld geven van zo’n detail dat een voorouder tot leven wekt?
“Een broer van mijn voorvader was schutter en bedeljager. Hij werd betaald door de gemeente om het vee te beschutten en de bedelaars weg te jagen. Naast geld kreeg hij ook een paar schoenen per jaar. Zulke details kleden je familiegeschiedenis aan.”
Welk bijzonder verhaal uit jouw onderzoek is je bijgebleven?
“Ik kwam ooit de naam van een voorouder tegen in het boekje Moord en brand over Antwerpen van Jack Verstappen. Daarin staat: “Steenhouwer Staf Mestdagh sneed zijn vrouw, Jeanne Vingerhoets, in 130 stukken”. Men noemde hem de Antwerpse ripper. Het was een dochter van Jeanne uit haar eerste huwelijk die alarm sloeg. Wat dit zo bijzonder maakt, is dat ik zulke genealogische ontdekkingen kan koppelen aan mijn rondleidingen in Antwerpen. Zo komen mijn passies (genealogie en gidsen) mooi samen.”
-
Transcriptie van het artikel
Antwerpen, 4 Jan. Dezer dagen werd hier een vreeselijke misdaad ontdekt, die in den nacht van 13 Augustus jl. zou zijn gepleegd. De steenhouwer G. Mestdagh leefde reeds lang in oneenigheid met zijn vrouw, J. Vingerhoets, wed. Asselberghs, en deze werd meermalen door hem mishandeld.
Den 12 Augustus jl. nu lag de vrouw ziek te bed wegens mishandelingen door haar man, zoodat haar dochter haar een bezoek kwam brengen.
Den volgenden dag kwam de dochter weder naar haar moeder zien, doch deze was niet te vinden en volgens verklaringen van den echtgenoot zou zij het huis hebben verlaten. Doch hieraan hechtte men geen geloof en men dacht alras aan moord, doch het ontbrak aan bewijzen en de politie kon Mestdagh niet arresteeren.
Eenige dagen geleden nu, zou de verdachte gaan verhuizen en de buren beweerden dat hij het in zijn woning niet meer kon uithouden, zijn geweten begon te spreken.
Intusschen drongen de kinderen van de overledene steeds op nader onderzoek aan en zoo besloot men opnieuw tot een huiszoeking. Men kwam op het denkbeeld om den beerput te ledigen en ziet…. werkelijk vond men daarin de overblijfselen van het lijk van de vrouw ; doch in een ongeloofelijken vorm : – de moordenaar had zijn vrouw in 130 stukken gesneden en die in het geheim gemak geworpen.
Natuurlijk heeft de ontdekking van deze gruwelijke misdaad hier veel sensatie te weeg gebracht.
De afgrijselijkste bijzonderheden zijn nader bekend gemaakt omtrend de gruweldaad, welke de persoon van Mestdagh te Antwerpen jegens zijn vrouw gepleegd heeft. Men heeft tot dusver niet minder dan 152 stukken gevonden van het menschelijk lichaam, dat op de meest afschuwelijke wijze is verminkt en gekorven. Noch de beenen noch de armen waren tot hiertoe ontdekt. Al de groote beenderen ontbraken evenzeer. De woestaard had alle deelen van het lichaam doen verdwijnen, welke de identiteit en de sekse van de vermoorde persoon konden aanwijzen. Nogtans zijn er in dat opzicht wel enkele aanwijzingen, als voren, waarin gaatjes voor oorhangers en dergelijke. Mestdagh bleef aanvankelijk volhouden, dat zijn vrouw, in oneenigheid met hem levende, de gemeenschappelijke woning had verlaten. De voornaamste getuige à charge is een vrouw uit de buurt, met wien de verdachte in ongeoorloofde betrekking stond.
Thans heeft Mestdagh schuld bekend. Hij heeft dit gedaan toen hij voor de overblijfselen van zijn vrouw was gebracht. Hij heeft ook de plaats aangewezen waar hij op een begraafplaats (Kiel) de beenderen geborgen heeft. De misdaad schijnt in den nacht van den 13n op den 14n Aug. volbracht te zijn. Mestdagh is eerst 33 jaar oud zijn vrouw was bijna 50 en had eenig vermogen. Hebzucht schijnt dus ook een rol in deze vreeselijke misdaad te spelen.
Heb je nog grootse plannen voor de toekomst?
“Ik wil een boek uitgeven. Daar ben ik nu volop mee bezig. Het is over de kant Van der Velden, dus mijn vaderskant van de familie. Dat doe ik vooral voor mezelf, maar ook voor geïnteresseerde familieleden. Ik denk eraan om er een e-book van te maken.”
Om af te sluiten: wat is jouw tip voor beginnende genealogen?
“Je moet alle mogelijke namen bekijken, dus ook zeker aan de vrouwelijke kant. Zoek ook altijd broers en zussen op van je voorouders. Want soms vind je op die manier nog meer over een voorouder. Zoals het verhaal van de bedeljager in mijn familie.”
Lieve Van der Velden (1946) werd geboren in Borgerhout in een katholiek gezin. Ze studeerde aan de Handelshogeschool voor Juffrouwen, waarna ze aan de slag ging als leerkracht. Later in haar carrière werd ze directrice van het Francesco-Paviljoen in Herentals.
Naast haar werk heeft Lieve altijd een brede interesse gehad. In haar vrije tijd volgde ze tal van cursussen om te gidsen, een passie die ze al sinds 1965 beoefent. Ze gidst in verschillende talen: Nederlands, Frans, Engels en Duits. Met veel enthousiasme deelt ze haar kennis over historische plekken en verhalen.
Daarnaast zet Lieve zich in voor Bib aan Huis en geeft ze bijles aan kinderen uit kwetsbare thuissituaties. Haar interesse in familiegeschiedenis sluit naadloos aan bij haar passie voor verhalen en connectie.
Benieuwd naar de ontdekkingen van Lieve? Neem zeker een kijkje op haar mooie website! Daar leer je haar familie beter kennen, zowel in het verleden als in het heden. Lieve vertelt er over haar eigen reizen en die van haar voorouders, zoals het avontuur van haar grootvader in Congo.
Bedankt, Lieve, voor het mooie interview! Hopelijk vind je nog vele fascinerende details die je familieverhalen tot leven wekken.
Auteur: Histories